Title : ยั่วเย ( Provoking)
◊Pairing: #ศีลมาจิราเคะ ◊ Project: #ฟิคบาปสะท้านโลกันตร์ ◊Rate : nc20+
Authors : @bloodytea05 Ft. @nkorsil [แมวบาป Ft. b.rabbit]
Talk
@nkorsil : เอาจริงๆโปรเจคนี้งอกขึ้นมาด้วยความบาป+กาม+ต่ำตม มีปณิธานอย่างแรงกล้าที่จะแต่ง nc ทุกคู่ทุกเรื่องที่อยากแต่ง 555555555 โปรดอย่าถามหาความดีงามจากฟิคที่อยู่ภายใต้โปรเจคนี้
สำหรับ Provoking ถือเป็นฟิคเรื่องแรกที่ใช้ซ้อมมือกับคุณไรท์ #แมวบาป (เป็นน้องที่จะปั้นให้เป็นผู้เซี่ยวซานด้านการเย– //โดนตบ) พูดง่ายๆคือใช้ซ้อมความเข้ากันของไรท์ 2 คนเองแหละเด้อ (และพบว่าเคมีความต่ำเข้ากันได้ดีอย่างน่าประหลาด!)
@bloodytea05 : (รอ)
{ Provoking }
ปราชญ์กระชากเสื้อยืดตัวบางพ้นร่างสันทัดตรงหน้า มือคว้าขย้ำเนินเนื้อ แล้วจงใจใช้มือหยาบลูบผ่านต้นขาอ่อนใต้เนื้อยีนส์สีเข้มรัดตึงเร้าอารมณ์ยามอยู่ใต้แสงไฟในผับ กระทั่งความอดทนของคนสูงขาดสะบั้นลง เขาจึงโถมตัวเข้าใส่ รุกไล่จนจิรากรชิดผนังห้อง
ไฉนคืนนี้คนตัวเล็กจึงดูเร้าใจนัก?
ชายร่างเล็กสูดปากตามอารมณ์ที่เกิดขึ้น ผิวกายที่เบียดเสียดกันทำให้อุณหภูมิห้องไต่ระดับสูงดั่งไฟสุม มือเล็กลูบไล้ไปตามผิวกายของแฟนหนุ่ม
ร่างสูงเหวี่ยงนักร้องหนุ่มคนพี่ลงบนเตียงนุ่ม โถมร่างลงทาบทับ เขาไม่ปล่อยให้เสียเวลาเปล่า นิ้วเรียวเกี่ยวขอบกางเกงยีนส์ ดึงรูดลงจนพ้นปลายเท้า เผยให้เห็นชั้นในตัวบาง สายตาคมมองด้วยแววตากระหายราวเสือจ้องลูกกวางไร้ทางสู้
แต่ทว่าจิรากรไม่ได้ใสซื่อดั่งเช่นกวางน้อย
ชายหนุ่มร่างเล็กคล้องแขนเกี่ยวคอคนรักลงมาประกบปาก ริมฝีปากบดคลึงกันแนบแน่น ลิ้นร้อนลากไล้ไปตามแนวฟันก่อนจะมาหยุดหยอกล้อกับปลายลิ้นซุกซนฉุดดึงให้ปราชญ์หลุดออกจากการเป็นผู้คุมเกม
ราวกับชายหนุ่มรู้ทัน ว่าคนร่างเล็กพยายามทำให้เขาหลุดออกจากการเป็นคนคุมบังเหียน สองมือหนาจึงเลื่อนมาที่ยอดอก สะกิดเบาๆจนได้ยินเสียงครางต่ำลอดจากลำคอ
“เสียวหรอพี่”
ไร้คำตอบ
แต่ปราชญ์รู้ดีว่าจิรากรกำลังพึงพอใจกับรสสัมผัส ปลายนิ้วเรียวจงใจปัดผ่านยอดอกชูชันสู้มือด้วยอยากแกล้ง ก่อนก้มลงไปขบเม้มไม่เบานัก เขาดูดดุนจนเกิดเสียงน่าอาย
คนตัวเล็กได้แต่ครางฮือ มือขยุ้มเส้นผมดำสนิทของชายบนอกแน่น
ปราชญ์ถอนปากออก ยังคงไร้เสียงตอบจากคนใต้ร่าง กลับกันมือขาวที่เคลื่อนต่ำไปยังตะขอกางเกงทำให้ชายหนุ่มยิ้มออกมา
ดูก็รู้ว่าอีกฝ่ายจงใจยั่วยวนเขาตั้งแต่ตอนที่ร้องเพลงในผับแล้ว
นักร้องหนุ่มกดจูบเร็วๆบนปากอิ่ม มือเลื่อนไปปลดกางเกงตัวรัดของตนออกตามความต้องการของอีกฝ่าย โยนทิ้งไว้บนพื้นอย่างไม่ยี่หร่ะ ก่อนกลับมาคร่อมบนตัวจิรากรอีกครั้ง
คราวนี้เขาละความสนใจจากริมฝีปากนุ่มไปที่ยอดอก สบตากับคนรักครู่หนึ่งก่อนโน้มหน้าเข้าหาหน้าอกราบเรียบ ลิ้นสากลากผ่านตุ่มเนื้อสีอ่อนเชื่องช้าวกวนแต่เน้นน้ำจนไหล่เล็กบิดเกร็ง
บังเกิดเสียงครางแผ่วขึ้น ปราชญ์ไม่ปล่อยให้มือว่าง ข้างหนึ่งของเขาจับจองที่เม็ดสีทับทิมด้วยความกระสัน บางคราลูบแผ่วเบาราวขนนก บางคราเขี่ยตุ่มไตกระตุ้นอารมณ์เร่งเร้าจนจิรากรแทบขาดใจ มืออีกข้างกอบกุมความเป็นชายของอีกฝ่ายไว้ รั้งรูดปรนเปรอจนได้รับเสียงครางชื่อตนเป็นรางวัล
ชายหนุ่มร่างสูงกอบกุมความเป็นชายของคนรักไว้หลวมๆ เลื่อนมาขยี้ปลายนิ้วที่คอหยักจนจิรากรร้องเสียงหลง
นักร้องคนพี่สะดุ้งโหยงคว้าต้นแขนของปราชญ์ก่อนเอ่ยเสียงสั่นทว่าแตกพร่าด้วยอารมณ์
“เป๊กซ์.. กูจะไม่ไหวแล้ว”
เจ้าของชื่อเป๊กซ์จ้องสายตากรุ่นอารมณ์ เขาสั่นไปทั้งตัวเมื่อเห็นคนรักในท่าทียั่วยวนแต่ยินยอม เขาอยากเห็นจิรากรครางลั่นจนทนแทบไม่ไหว
ชายหนุ่มกลืนน้ำลายอึกหนึ่ง
“ผมก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน” ก่อนผละออกไปหยิบถุงยางอนามัย
จิรากรเอนกายมาช่วยสวมใส่ ไล้นิ้วบีบปลายถุงก่อนรูดลงจนสุดโคน แต่กระนั้น มือเล็กกลับรูดขึ้นลงอีกเล็กน้อยไม่ยอมปล่อย คล้ายจงใจกลั่นแกล้งปลุกอารมณ์ให้คลุ้มคลัง
และแน่นอนว่ามันได้ผลดี
ปราชญ์ผลักจิรากรลงไปบนเตียงอีกครั้ง เขามองแววตาซุกซนของคนอายุมากกว่าแล้วเอ่ยชิดปาก “ยั่วเก่งตลอด”
“เก่งแค่กับมึงคนเดียวไง”
“จะเก่งไปได้ถึงไหนครับ” เขาพรมจูบบนกลีบปากด้วยความเอ็นดู
จิรากรตอบรับสัมผัสนั้นก่อนเอ่ยเสียงสั่นพร่า “ถ้าอยากรู้ มึงต้องลองดู”
รอยยิ้มกว้างปรากฏบนใบหน้าของนักร้องนำวงซีล พี่เอ๊ะรู้ดีเสมอว่าเขามักทนไม่ไหวเวลาอีกฝ่ายพูดออกมาตรงๆ สิ่งที่พี่เอ๊ะต้องทำก็แค่ยั่วนิดๆหน่อยๆแล้วปราชญ์ก็ยินดีที่จะโดดลงมาในหลุมที่เขาขุดเอง
“พี่เอ๊ะ หันหลัง”
จิรากรยู่ปากนิดหนึ่ง ก่อนจะยอมพลิกตัวหันหลังให้ คนตัวสูงจึงคว้าหมอนมาให้อีกฝ่ายรองอก เมื่อทุกอย่างเข้าที่แล้วจึงกลับมาสนใจร่างเปลือยเปล่าตรงหน้าอีกครั้ง
เขาลูบไล้แผ่นหลังออกขาวไร้รอยตำหนิ เลื้อยมือไปจนถึงต้นแขนขาวประดับด้วยรอยสัก บีบเค้นเล็กน้อยก่อนลูบชายโครงใต้ราวนมของจิรากร
รอยสักอีกแห่งบนตัวพี่เอ๊ะอยู่ตรงสีข้าง ถ้าอีกฝ่ายไม่ถอดเสื้อก็ไม่มีวันเห็น
และปราชญ์ดีใจที่ตนมีโอกาสได้เห็นในระยะใกล้ ได้ลูบไล้และสัมผัส..
นี่เป็นสิ่งที่คนอื่นไม่มีวันได้จากจิรากร
คนร่างเล็กสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเจลเย็นเฉียบถูกป้ายลงที่ช่องทางด้านหลัง หัวคิ้วหนากระตุกเข้าหากันเมื่อปลายนิ้วอุ่นค่อยๆแทรกผ่านเนื้อนุ่มรุกล้ำพื้นที่หวงแหนอย่างช้าๆ
ปราชญ์รู้สึกได้ถึงความรัดแน่นที่ปลายนิ้ว เขาก้มจูบแผ่นหลังขาวของจิรากรอย่างปลอบประโลมเมื่อได้ยินเสียงหอบอีกฝ่ายดังรอดไรฟัน ปรนเปรอทุกส่วนอ่อนไหวของคนรัก ก่อนค่อยๆ ขยับนิ้วเข้าออกอย่างเชื่องช้า
เอ่ยถามเสียงนุ่ม “ไหวไหมพี่ ให้ผมหยุดไหม”
จิรากรเอ่ยเสียงสั่น
“หยุดเหี้ยไร กูอยากได้มึงจะตายห่าแล้วเนี่ย!”
คนสูงอึ้งไปครูหนึ่งก่อนยิ้มกว้าง
เพราะเป็นแบบนี้ไง เขาถึงได้คิดว่าพี่เอ๊ะน่ารักนักหนา
ท่อนกายอุ่นร้อนดุนดันที่เนื้ออ่อนถูไถไปมากระชากอารมณ์จนจิรากรถึงกับกัดริมฝีปากตนจนห้อเลือด แต่อีกฝ่ายกลับมัวแต่ลากผ่านไปมาเหมือนแกล้งเขาเสียอย่างนั้น
“ไอ้เหี้ยเป๊กซ์ !! ” เสียงตวาดสูงของคนตัวเล็กดังขึ้น “ไอ้– อ๊า!!”
พริบตาที่จิรากรจะอ้าปากด่า ปราชญ์กลับกระแทกแก่นกายเข้ามาจนสุด
ร่างบางใต้เขาถึงกับร้องลั่น อ้าปากค้าง ขย้ำหมอนในมือแน่น หอบหายใจถี่รัวก่อนจะพยายามผ่อนลมหายใจตนลง
“อยากได้มากเลยหรอพี่เอ๊ะ” เสียงคนขี้แกล้งดังขึ้น
ความคับแน่นของจิรากรทำให้เขาอดเอ่ยแซวไม่ได้ มือหนาไล่ตามแนวกระดูกสันหลังงดงามดั่งเนินทรายมาหยุดที่แก้มก้น พาดเพียะลงไม่เบานัก
จิรากรได้จิกหมอนเพราะความจุก หากปราชญ์สามารถมองเห็นใบหน้าเขาได้ คงเห็นความอาฆาตแค้นในแววตาจางๆ แต่บังเอิญที่มันถูกกลบด้วยกามารมณ์ที่ล้นปรี่
เมื่อเห็นอีกฝ่ายไม่ยอมตอบ ปราชญ์จึงค่อยๆโน้มตัวหาร ฝ่ามือลูบไล้ทั่วแผ่นหลังด้วยความเสน่หา จูบที่ต้นคอขาวก่อนเลื่อนไปกระซิบข้างหู
“พี่ยังไม่ตอบผมเลย”
จิรากรกัดฟันแน่นพยายามหันมองอีกฝ่ายด้วยความขุ่นเคือง แต่เพราะแก่นกายร้อนผ่าวราวกับเพลิงในร่างตนที่เข้ามาอย่างดุดันเมื่อครู่ทำให้เขาพูดไม่ออก ครั้นจะหันไปก็ลำบาก
เมื่อไม่มีคำตอบจากคนแก่กว่า ปราชญ์จึงเคลื่อนมือไปยังส่วนที่อ่อนไหว แล้วรั้งรูดปรนเปรอตามแรงปรารถนาของตนให้แก่จิรากร จนได้ยินเสียงครางแผ่วด้วยความสุขสม
เขาเลียริมฝีปาก “พี่จะไม่ตอบผมจริงๆหรอ”
เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนเสียงสั่นเครือของคนสิ้นท่าจะเอ่ยขึ้นอ่อนๆ
“…เป๊กซ์ อย่าแกล้งกูได้ไหม..”
เสียงแผ่วเบาเขินอายของจิรากรทำให้ชายหนุ่มหัวใจอ่อนยวบ
ชายร่างเล็กข่มความอายแล้วตะเบ็งเสียงดังลั่น “อยากได้มึงจะบ้าตายแล้วโว้ย!”
หลังจากตอบเสร็จจึงซุกหน้าลงกับหมอนใบเขื่อง แก้มขึ้นสีเรื่อด้วยความอับอาย รอยยิ้มกว้างฉาบบนหน้าเจ้าของนามปราชญ์ด้วยความยินดี เขาแนบริมฝีปากกับใบหูคนรักด้วยความเอ็นดู จิรากรยอมรับสัมผัสอ่อนโยนแต่ร้อนแรงจากอีกฝ่าย ริมฝีปากประกบกันมอบรสสัมผัสดูดดื่มจนลมหายใจแทบหลอมเป็นหนึ่งเดียว
ชายหนุ่มร่างสูงขยับสะโพกช้าแล้วค่อยๆเร่งจังหวะเร็วขึ้น เสียงเนื้อกระทบกันดังขึ้นเป็นจังหวะ เสียงครางต่ำในลำคอของคนรักทำให้ปราชญ์หน้ามืดตามัว เขารั้งสะโพกอีกฝ่ายเข้าหา กระแทกดุดันราวกับต้องการกลืนกิน ผละอีกมือไปหยอกล้อกับยอดออก ปัดผ่านบิดเร่าจนจิรากรสั่นไปทั้งตัว
เอื้อมมือหนารั้งเรียวขาของแฟนหนุ่มยกขึ้น เอ่ยเสียงพร่า
“พี่เอ๊ะ หันหน้าทางนี้หน่อย”
เมื่อร่างสันทัดบนเตียงหันมาเผชิญหน้ากับเขา ปราชญ์จึงเห็นแววตาฉ่ำเยิ้มด้วยแรงอารมณ์ในกายคนรัก ผิวเนื้อขาวขึ้นสีเรื่อเพราะอุณภูมิสูง ยอดอกแข็งชูชัน ดวงตาปรือหวานและริมฝีปากเผยอน้อยๆทำให้เขาแทบคลั่ง
ชายหนุ่มโผเข้าใส่ร่างเล็กประหนึ่งเสือขย้ำกวาง บดขยี้ริมฝีปากที่เผยอราวกับกำลังเชิญชวนให้ลิ้มรส มือแกร่งปัดป่ายบดขยี้ตุ่มไตแข็งชูชัน เอวยังคงทำหน้าที่กระแทกกระทั้นรุนแรงไม่ยั้ง
จิรากรครางลั่นไม่เป็นภาษา มือเล็กเลื่อนไปตะปบบนแผ่นหลังของคนที่ทับทาบ ทุกครั้งที่ปราชญ์กระแทกอัดจนสุดลำ ปลายเล็บเขาเป็นต้องเกร็งจิกทุกครั้ง ฝากรอยแดงไว้บนแผ่นหลังกว้างของนักร้องหนุ่มอายุน้อยกว่า กลับกันมันทำให้อารมณ์ของปราชญ์พุ่งสูงมากยิ่งกว่าเดิมเสียอีก
แรงบีบรัดที่มากขึ้นทำให้รู้ทันทีว่าอีกฝ่ายใกล้จะถึงฝั่ง
“อา.. รอก่อนพี่”
ชายหนุ่มเร่งเร้าจังหวะเอื้อมจับหัวไหล่มนของจิรากรแน่น คนตัวเล็กยกแขนคล้องคอแฟนหนุ่มจุมพิตร้อนแรง
เขาเอ่ยเสียงพร่า
“รักมึงนะ..”
เสียงสั่นเครือปนเซ็กซี่ทำให้ปราชญ์ขยับเอวรัวเร็ว ก่อนกระแทกกระทั้นจนจิรากรครางเสียงดัง แรงบีบรัดรุนแรงก่อนจะถึงจุดสุดยอดของคนตัวเล็กทำให้ปราชญ์เสียววูบจนเกร็ง ท่อนเนื้อแกร่งกระตุกวูบ น้ำรักขาวขุ่นพุ่งออกตามคนรักไปติดๆ
ชายหนุ่มเจ้าของนามปราชญ์แทบหมดแรงหลังจากผ่านกิจกรรมรักเป็นเวลานาน แต่ยังคงเหลือสติพอที่จะถอนตัวออกจากร่างคนรัก มือเรียวรูดถุงยางก่อนมัดปากและโยนลงถังขยะข้างเตียง
ชายหนุ่มเอนกายลงนอนเคียงข้างคนหอบแรงด้วยความเหนื่อยอ่อน เอื้อมแขนตระกองกอดจิรากรด้วยความรักใคร่ กดจมูกหอมแก้มฟอดหนึ่ง เดี๋ยวจะหาว่าเสร็จแล้วไม่สนใจกันอีก
ไม่ทันที่เขาจะเอ่ยอะไร จิรากรกลับลุกพรวดขึ้น น้ำรักที่เปรอะเปื้อนบริเวณหน้าท้องไหลลงตามแรงโน้มถ่วง แต่มือขาวกลับเอื้อมไปสัมผัสแล้วละเลงบนหน้าท้องตนแล้วเอาเข้าปาก ปราชญ์ได้แต่กลืนน้ำลายลงคออย่างอยากลำบาก สบตากับดวงตาคู่หวานฉ่ำ
“พี่เอ๊ะ..?”
อย่านะไอ้สัสพี่..
อีกฝ่ายไม่ตอบแต่กลับคว้ากุมแก่นกายที่สงบของเขา รูดแท่งเนื้อขึ้นลงแล้วเอ่ย ” ใครบอกให้มึงพัก”
ไม่ทันได้ตอบ ริมฝีปากของคนถามกลับครอบลงบนความเป็นชายของเขา รูดลงจนสุดโคนก่อนรูดขึ้นจนถึงปลาย สายตาคนตัวเล็กจงใจมองเขาอย่างท้าทาย
แค่นี้ก็เหนื่อยแล้วเหรอ?
มันจะท้าทายกูมากไปแล้วไอ้พี่ !
ปราชญ์ครางฮือในลำคอด้วยความเสียวที่ปลายอวัยวะเมื่อลิ้นเล็กลากผ่าน
พี่เอ๊ะรู้ดีเสมอว่าจะทำให้เขาหมดความอดทนได้อย่างไร
มือหนาเอื้อมไปขยุ้มผมสีนิลด้วยอารมณ์เสียวซ่าน อดกดหัวอีกฝ่ายให้ขยับไม่ได้ ชายหนุ่มร่างเล็กรูดริมฝีปากมาหยุดที่ส่วนหยักก่อนจะค่อยปล่อยให้ท่อนเนื้อผลุบเข้าปากกลีบปากนุ่มอย่าเชื่องช้า แล้วดึงออกช้าๆ ก่อนเร่งจังหวะเร็วขึ้น คนรักหนุ่มซี้ดปากอย่างทนไม่ไหว
“..จะเสร็จแล้วพี่!–”
จิรากรถึงถอนปากออกทันที แล้วกำข้อนิ้วกดโคนท่อนรักไว้แน่น นิ้วชี้กดปิดที่ส่วนปลาย ปราชญ์ถึงกับตัวสั่น
“มึงห้ามเสร็จ” รอยยิ้มร้ายปรากฏที่มุมปากของจิรากร
พริบตาน้้นปราชญ์จึงรู้ว่าตนโดนเอาคืนเสียแล้ว
ชายหนุ่มจ้องมือเล็กที่กำรอบโคนกายเขาแน่น
ไอ่สัสพี่แม่งซาดิสม์ชิบหาย!
ผ่านไปอึดใจหนึ่งเขาจึงค่อยคลายความซาบซ่านที่เกือบถึงฝั่งสวรรค์ลง
ปีศาจในคราบชายหน้าอ่อนกว่าวัยจึงเอื้อมมือไปคว้าถุงยางมาฉีก
“ให้กูเสร็จก่อน”
ลิ้นสีสดแลบเลียมุมปากอย่างยั่ว มือบรรจงครอบถุงยางลงก่อนยกสะโพกตนขึ้นทับ จ่อท่อนเอ็นร้อนด้วยเพลิงราคะเข้าที่ช่องทาง
เขาสบตากับปราชญ์ก่อนค่อยๆดันตัวลงทับบนร่างคนรัก ชายหนุ่มอายุอ่อนกว่าสูดปากด้วยความเสียว เขาเอื้อมมือมาเกาะกุมสะโพกจิรากร สะกดกลั้นอารมณ์อยากกระแทกบั้นเอวอีกฝ่ายให้ครางเสียงหลงไว้สุดชีวิต เพราะรู้ว่าจิรากรอยากรู้สึกเหนือเขา หากตนเผลอเด้งสะโพกไปคนตัวเล็กคงไม่พอใจแน่ ปราชญฺ์จึงปล่อยให้จิรากรเป็นคนคุมเกมส์
นักร้องร่างเล็กขยับกายขึ้นลงด้วยเะลิงราคะ เขาทาบมือบนแผ่นอกปราชญ์แล้วดันกายขยับด้วยความพึงพอใจของตนเอง แต่เมื่อเป็นฝ่ายกระทำเอง จึงย่อมรู้ดีว่าทำอย่างไรตนจะรู้สึกดีที่สุด เขาเร่งเร้าจังหวะขึ้น เป๊กซ์ครางด้วยความพึงพอใจ ขย้ำแก้มก้นนิ่มมือ ได้แต่กัดฟันไม่เด้งเอวสวนขึ้นไปยามที่อีกฝ่ายกระแทกสะโพกลงมา
“อา..” เสียงครางต่ำหลุดจากปากชายหนุ่มเมื่อเอวคนตัวเล็กโยกอย่างยั่วยวนเป็นวงกลมและสลับไปขึ้นลงด้วยแรงปรารถนาสูงติดเพดาน
ปราชญ์ครางรอดไรฟัน ในที่สุดเส้นความอดทนเขาก็ขาดผึง คว้าสะโพกคนรักแน่นก่อนเด้งเอวสวนจนจิรากรร้องเสียงหลง มือหนายกสะโพกขึ้นแล้วกดกระทั้นจนลึกสุดใจ จิรากรสั่นไปทั้งตัวด้วยความเสียววูบในท้องน้อย สติของเขามืดมัวหลงในวังวนกามารมณ์ของตนเอง
มือแกร่งกอบกุมที่ก้นขาว บีบเค้นอย่างหมั่นเขี้ยวก่อนออกแรงยกขึ้นลงตามจังหวะเด้งเอวของตนอย่างรุนแรง
เสียงครางไม่เป็นภาษาดังขึ้น
ความสั่นสะท้านเกร็งไปทั่วทั้งตัวเป็นสัญญาณบ่งบอกว่าใกล้จะถึงฝั่ง ทำให้ร่างสูงรีบเร่งจังหวะ
ปราชญ์รับรู้ถึงแรงตอดรัดรอบท่อนเนื้อของตน เขาครางฮือก่อนคว้าสะโพกอีกฝ่ายกระแทกหนักแน่น จิรากรร้องลั่น ของเหลวขาวขุ่นพุ่งเปรอะหน้าท้องแกร่ง เขาเสร็จตามคนรักไปติดๆ
ร่างเล็กระทวยคาอกแกร่ง ปราชญ์ประคองศีรษะทุยก่อนประทับจูบบนหน้าผากกว้าง เลื่อนมาจูบที่ปลายจมูกโด่ง สุดท้ายเลื่อนมาจุมพิตอ่อนหวานบนกลีบปากขึ้นสี กอดรัดร่างตรงหน้าแน่น
“ผมรักพี่นะเว้ย” เขาเอ่ยเสียงแหบแห้ง
จิรากรซุกหน้าลงบนไหล่กว้าง เขาคล้องแขนรอบคอแล้วเอ่ยตอบ “รักมึงเหมือนกัน”
รอยยิ้มกว้างทาบบนใบหน้าของคนอายุน้อยกว่า เขาถอนแก่นกายออกจัดการตนเองให้เสร็จสรรพ ก่อนเอนกายลงข้างคนรักของตน มือหนาเอื้อมไปปัดผมหน้าม้าชื้นเหงื่อของจิรากรให้เข้าที่
ชายหนุ่มอดเอ่ยไม่ได้
“พี่ มึงนี่ยั่วเยชิบหายเลย”
คนร่างเล็กกระตุกยิ้มก่อนตอบ “แล้วเยป่ะ”
“เยดิ”
“แล้วจะบ่นหาป้ามึงหรอ”
“ลำบากใจไงครับ” ปราชญ์พลิกตัวมาจ้องซีกหน้าของคนที่ขึ้นคร่อมเขาไปหมาดๆ
“ลำบากใจอะไร”
“ลำบากใจมีเมียขี้ยั่ว” ปลายนิ้วบีบจมูกจิรากรอย่างเอ็นดู
คนตัวเล็กฟาดมือเพียะบนหลังมือหนา
“รู้ว่ากูยั่ว ทีหลังก็เยด้วย”
นักร้องหนุ่มหัวเราะลั่นห้องกับท่าทีออดอ้อน เขาดึงจิรากรมากอดแน่น อยากเก็บความสุขเช่นนี้ไว้ให้นานๆ
[End]
———————————————————————-
พล็อตไม่ต้อง ปลุกปล้ำอย่างเดียว (หัวเราะลั่น)
ฝากโปรเจคบาปนี้ไว้ในร่องอกของทุกท่านด้วยค่ะ
หวีดแรงงงงง
ละนี่ก็มายืนอ่านในที่สาธารณะ😅
กราบในความยั่วเยของอิพี่และความอยากเยของน้อง
อ่านแล้วก็ตะโกนร้องอห… ในใจ
ขอบคุณผู้เชี่ยวชาญด้านการเยทั้งสองที่จัดเรื่องนี้ให้อ่าน55555
LikeLiked by 1 person
โว้ยยยยยยยยย ขอเลือดด้วยยยย
LikeLiked by 2 people
โอ๊ยกรรม ขอโทษค่ะ ไม่ทันมองว่าไม่ใช่บล็อคอีกคน แง๊T////T #พลาดแรง_กราบ
LikeLike
ไม่เป็นไรจ้าา นี่ก็คนระดับเดียวกัน5555
LikeLike